Dünya ekonomilerinin hızla küreselleşmesi, ülkeler arasındaki ticaretin ana unsurlarından birisi olan ve çarkın dönmesini sağlayan paraya hızlı ve güvenli bir şekilde ulaşmayı gerektiriyor.
Finans teknolojilerinin ve ödeme sistemleri ekosisteminin hızla büyümesi ile daha önce sıkça kullanılan bir çok tabir ve kavram da dijital dönüşümden payını almıştır. Her alanda dijitalleşme çabaları ezberleri bozarken, alışkanlıklarımıza da büyük etkisi bulunmaktadır. Bu hızlı değişim mal ve hizmet değişimlerinde karşılık bedel olarak kullanılan yeni araçların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Klasik olarak kağıt/ nakit para ile karşılanabilen bir çok ihtiyaç tanım ve kavramını değiştirerek yerine “elektronik para, sanal para, kripto para” gibi gibi tanımlara/ alternatiflere dönüşmüştür.
Bu değerlerin bir kısmı doğrudan klasik paranın dijital ortama dönüşümüyle oluşurken, kripta para(sanal para) gibi tanımlar klasik paradan tamamen farklıdır.
Klasik para devletler tarafından basılan ve merkezi bi otoriteye bağlı olan nakit paradır.
Para basmak (emisyon) işlemini ülkemizde Merkez Bankası kontrol eder ve parayı kafasına göre basamaz.
Yasal olarak bir değişim aracının para olarak tanımlanabilmesi için, en azından mal ve hizmet bedeli karşılığında kullanılması ve devlet otoritesi altında çıkarılması gerekmektedir
Günümüzde ekonomilerin ve global ticaretin daha kolay ve güvenilir yapılabilmesi için klasik paranın daha da ilerisindeki değerlere ihtiyaç duyulmuştur.
Elektronik para ile klasik parayı karşılaştırdığımızda legal anlamda neredeyse fark olmadığını görebiliyoruz.
Elektronik para kanunen Kabul gören ve elektronik ortamlar aracılığıyla hareket eden para cinsidir.
Elektronik para doğrudan nakite dönüştürülebilen ve sayısı aynı miktarda fiziksel para birimine karşılık gelen paradır.
Sanal ve güvenli ortamlarda ve genellikle bankaların sunmuş olduğu hizmetlerin temelinde elektronik para vardır.İnternet bankacılığı uygulamalarından yapılan EFT/ HAVALE gibi işlemler elektronik para ile gerçekleşir.
Genel olarak bilinen bir tanımla; Elektronik Para; belirli bir fon karşılığında fiziksel olmayan sanal bakiyelerce piyasaya ihraç edilen, ödeme işlemlerini gerçekleştirmek için kullanılan, herkes tarafından da ödeme aracı olarak kabul edilen, devletlerin finansal denetim ve düzenleyici kurumlarının yükümlülüklerine bağlı parasal değerdir.
elektronik para; telefon, tablet, temassız kart, sabit disk veya sunucu üzerinde kişiler adına saklanıp, transfer edilebilen ancak yatırım amacıyla kullanılamayan sanal para birimidir.
Elektronik para çıkarma ve denetme yetkisinin 6493 sayılı Kanun ile dayanmaktadır. Özellikle bu lisansa sahip ve bu yönde ürün ve hizmet geliştiren kuruluşlar bulunmaktadır.
Dijital para ile elektronik para birbirinden farklıdır.
Avrupa Merkez Bankası tanımına göre; “Herhangi bir merkez bankası, kredi kuruluşu ya da e-para kuruluşu tarafından ihraç edilmemiş ve bazı durumlarda paraya alternatif olarak kullanılabilen varlığın sanal temsili” (ECB, 2015, s.6).
Sanal para bir merkeze veya bir kuruluşa bağlı değildir. Elektronik para ise bir ödeme kuruluşuna bağlıdır.
Dijital paralar en bilinen Bitcoin olmak üzere, Linden doları, Freicoin, Ripple, Monero gibi çeşitli isimlerle anılmaktadır.
Mal ve hizmet değişiminde karşılık gören, hatta borsalarda yer bulan dijital paraların, karşılığında herhangi bir mevcut değer yoktur. Dijital paraları çıkarma, basma yetkisi devlet, banka veya herhangi bir tüzel kişiliğe ait değildir. Dijital para, yetkilendirilmiş bir finansal kurum veya devlet otoritesi tarafından çıkarılmamaktadır. Merkezi bir otoritiye bağlı değildir.
Arz ve talep dengesinden etkilenmeyen dijital paralar gerçek ekonomi ve ticari ilişkilere bağlı değildir. Bu nedenle de itibari değerinin sürdrülebilirliği ve garantisi yoktur.
Thank You For Your Vote!
Sorry You have Already Voted!